Istnieją co najmniej dwa sposoby uaktualnienia systemu 32-bitowego do wersji 64-bitowej.
1. Sposób zalecany przez Microsoft:
- najpierw instalujemy na docelowym dysku system 32-bitowy, np. Windows XP,
- następnie ponownie uruchamiamy komputer z dysku instalacyjnego z uaktualnieniem w wersji 64-bitowej,
- kiedy instalator zapyta nas o typ instalacji, wybieramy opcję Niestadardowa/Czysta instalacja,
- wskazujemy instalatorowi dysk z zainstalowanym systemem 32-bitowym, jako miejsce instalacji,
- po zakończeniu instalacji podajemy klucz produktu i aktywujemy system oraz usuwamy z dysku pozostałości systemu 32-bitowego w postaci katalogu Windows.Old.
2. Sposób polecany, jeśli nie lubimy pozostawiać na dysku śmieci po poprzednich systemach oraz mamy doświadczenie z obsługą rejestru i poleceń systemowych Windows:
- na czystym komputerze bez systemu uruchamiamy dysk instalacyjny z uaktualnieniem w wersji 64-bitowej,
- kiedy instalator zapyta nas o typ instalacji, wybieramy opcję Niestadardowa/Czysta instalacja,
- po zakończeniu instalacji podajemy klucz produktu, jednak system poinformuje nas, że klucz jest niewłaściwy na potrzeby aktywacji,
- uruchamiamy edytor rejestru (klawisz Windows + R i podajemy komendę regedit),
- odszukujemy na liście klucz: HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Setup\OOBE i zmieniamy wartość pozycji MediaBootInstall na 0,
- uruchamiamy jako Administrator wiersz poleceń (klawisz Windows + R i podajemy komendę cmd),
- wykonujemy polecenie slmgr /rearm (jeśli wystąpi błąd to znaczy, że nie mamy uprawnień Administratora),
- restartujemy komputer,
- uruchamiamy wiersz poleceń i wykonujemy komendę slui 3,
- podajemy klucz produktu i aktywujemy system.
Użycie każdego ze sposobów nie zwalnia z obowiązku posiadania licencji na wcześniejszy system by legalnie używać uaktualnienia. Ułatwia to jedynie aktualizację systemów 32-bitowych na 64-bitowe oraz reinstalacje po awarii.